Dzień pierwszy: ja latam!

Podróż pociągiem TLK z rowerem przebiegła bez zastrzeżeń, nie będę przecież narzekał na ledwie 20 minutowe spóźnienie. Za to przejazd po pierwszej w nocy z dworca Warszawa Zachodnia na Okęcie był moją pierwszą przygodą podczas tej wyprawy. Nawigacja Google poprowadziła rower przez opuszczone parki, ciemne blokowiska, ogródki działkowe, w końcu wąską ścieżką po nasypie kolejowym. Fakt - było krótko, ale nie polecam.
3 godziny czekania na odprawę spędziłem głównie na niczym, nie licząc godzinnego pakowania. Sakwy i worek z namiotem trafiły do ruskiej plecionej mega torby, a rower po odkręceniu pedałów i skręceniu kierownicy owinąłem czarną stretch-folią. Zużyłem jej ponad kilogram, wiec wyglądał nieziemsko. Na tyle, by wzbudzić żywe zainteresowanie w punkcie nadawania bagażu ponadwymiarowego, wcale nie mniejsze niż ruska torba.
Okazało się, że nie musiałem martwić się podczas lotu czy rower leci ze mną, bo za każdym razem przy wsiadaniu na pokład mogłem obserwować jak służby z pietyzmem próbują upchać go w luku bagażowym. Martwiłem się jedynie, czy części które ze sobą zabrałem, pozwolą mi go po tym wszystkim na miejscu odtworzyć. Zupełnie niepotrzebnie, bo poza lekko ukruszoną plastikową tylną lampką nic mu nie było i spokojnie mogłem po pół godzinnym rozpakowywaniu przejechać nim do centrum Tallinna.
Znalazłem hotel, zaparkowałem bety i rower, a potem świeżutki ruszyłem w miasto. Głównie na zakupy i żeby coś zjeść, ale przy okazji dbając o ekspresowe zwiedzanie, wszak nazajutrz pobudka przed 6-tą i rejs do Helsinek.

Zdjęcia (5)

Komentarze (0)